نتیجه فرامین ملکوتى حضرت صادق علیه السلام در ابتداى روایت باب حج این است که قبل از شروع سفر به داد قلب برسید و این بیت معنوى را از تمام آلودگى ها و عیوب و قیود پاک کنید که دلِ گرفتار هوا و محبتهاى غیر خدایى و دچار همّ و غم دنیا و وابسته به مردم شیطان صفت و اسیر حقوق مالى مردم، لایق قرار گرفتن در حضور دوست نیست که حضرت یار حقیقت قلب و پاکى جان مى خواهد، نه آرایش ظاهر و قیافه جسم.
قبل از حرکت از وطن، در مقام کسب معرفت برآیید و دل را به نور صفات حضرت دوست منور کنید و این مطاف عظیم حقایق ربانیه و حسنات ملکوتیه را از قیود شیطانى و طواف جنود ابلیسى برهانید.
چون کسب معرفت کردید، قلب غرق در عشق حضرت حق مىشود و عشق هم چون قوى ترین موتور، اعضا و جوارح شما را در راه خدمت حضرت یار به حرکت آورده و شما را لایق حضور آن جناب مىنماید و هم چون بنیانگذار حج حضرت ابراهیم خلیل الرحمن به دیدار حقایق ملکوتى با چشم قلب و دیده سر نایل خواهید گردید.
[وَ کَذلِکَ نُرِی إِبْراهِیمَ مَلَکُوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِیَکُونَ مِنَ الْمُوقِنِینَ].
و این گونه فرمانروایى و مالکیّت و ربوبیّت خود را بر آسمانها و زمین به ابراهیم نشان مىدهیم تا از یقین کنندگان شود.
در کتب روایى ما آمده که:
انسان مؤمن و تصفیه شده و آراسته به حسنات و پیراسته از رذایل، عزیز الوجودتر از کبریت احمر و برتر از ملائکه حتى ملائکه مقرب و داراى حرمتى بزرگتر از حرمت کعبه است.
و این همه عظمت و حرمت و فضیلت در سایه حرکت معنوى قلب و آراستگى دل بدست مى آید.
.jpg)
